De klokt loopt voor Mazzu, maar het geduld van Genk is nog niet op

De Felice Mazzu van bij Genk is nog niet de Felice Mazzu van bij Charleroi. Bij de Carolo's liep de coach lachend door het leven, bij Genk kijkt hij meestal bezorgd. Hij weet immers ook dat de tijd om resultaten neer te zetten niet onbeperkt is. Maar hij heeft wel nog wat op de klok staan...

Het is niet de gewoonte van Genk om een coach geen tijd te geven. Zeker omdat ze bij het bestuur ook beseffen dat het geen cadeau is om een ploeg over te nemen waaruit zowat al de belangrijkste spelers verdwenen zijn. Genk gaat nog geduld hebben, maar dat is ook niet eindeloos. En dat beseft Mazzu ook.

De zware nederlaag van dinsdag in Salzburg valt hem ook niet aan te wrijven. Mazzu had erop gehamerd om het centrum gesloten te houden. Maar als je kapitein en potentieel beste verdediger tegen zichzelf staat te voetballen, heb je een probleem. Sebastien Dewaest had boter op het hoofd, en dat besefte hij zelf ook.

Te weinig afwisseling op middenveld

Mazzu breekt zich het hoofd hoe hij stabiliteit in de ploeg kan brengen. Met Heynen, Berge en Hrosovsky probeert hij balvastheid op het middenveld te brengen en het balverlies tot een minimum te beperken. Het probleem is - en dat weet hij ook - dat de aansluiting met de aanval zo niet optimaal is. 

Hij besefte zelf ook dat zijn ploeg niet helemaal klaar was om de top van Europa het hoofd te bieden. Daarvoor is de tijd te kort geweest en kwamen sommige versterkingen te laat in de mercato. Vorige week had hij eens gedegen willen werken, ware het niet dat er 12 internationals vertrokken. En zo loopt de klok in Genk... Want een compleet mislukte start gaat in de bestuurskamer het geduld toch ook doen slinken. 

Johan Walckiers