Donkergrijs seizoen voor de Lilywhites van Tottenham in de maak: dringend nood aan vers bloed

Tottenham stond vorig jaar nog in de finale tegen Liverpool, maar dit jaar werden de Spurs roemloos uit de Champions League gekegeld door RB Leipzig. Het contrast met de ploeg die vorig jaar ten nadele van Ajax naar de finale ging is gigantisch.

Het was Lucas Moura die het mirakel voor Tottenham in Amsterdam voltrok. Diep in de blessuretijd maakte hij het doodstil in de ArenA. Nog geen jaar later is er weinig reden tot vieren voor de Noord-Londense club. In de competitie loopt het stroef, in de twee bekercompetities gingen ze onderuit tegen Norwich en Colchester en ook het Europees avontuur is nu vroegtijdig afgelopen.

Van het team dat de finale aanvatte tegen Liverpool stonden dinsdag vier spelers in de basis: Lloris, Alderweireld, Winks en Alli. Voor het overige kampt de ploeg van Mourinho met vele geblesseerden, waaronder sleutelspelers Sissoko, Kane en Son. Door de vele afwezigen kan ook Mourinho niet brengen waarop Mauricio Pochettino, nochtans erg succesvol als Spurs-coach, werd afgerekend: een constante in de prestaties krijgen.

Grijs seizoen

Naast de vele afwezigen is ook het transferbeleid een van de boosdoeners. Door de investeringen in het stadion werd er niet veel aan nieuw spelersmateriaal gespendeerd. Nieuwkomers zoals Lo Celso, Sessegnon en Ndombélé kunnen hun stempel nog niet elke week drukken.

Zoals het er nu voor staat kan het nog een heel middelmatig seizoen worden voor Tottenham. Met nog negen matchen te spelen moet de club nog zeven punten inhalen op de nummer vier in de stand om volgend jaar weer in de Champions League te mogen aantreden. Maar dan moeten ook Sheffield, Manchester United en Wolverhampton nog worden ingehaald.

Vers bloed

Mourinho zit er met zijn uitspraak -dat alle bankzitters van Leipzig bij de Spurs in de basis zouden staan- wellicht niet ver naast. Zijn eerste resultaten bij de club waren hoopgevend, maar daarna herviel de club weer in haar wisselvalligheid. Tijd voor vers bloed in de spelerskern.

Hannes Van Gael