Vanderhaeghe, topcoach die toch nog aan één zaak moet werken

De carrière van Yves Vanderhaeghe is er één die doordacht is. Eerst assistent bij Kortrijk, dan hoofdtrainer en op het gepaste moment de overstap naar subtopper Oostende gemaakt. Maar wat is het volgende? Een Belgische topclub?

Als je het in zijn ploeg eens rondvraagt, ga je overal hetzelfde antwoord krijgen: streng maar rechtvaardig. En niet te benauwd om eens mee te grollen en te grappen. In elke oefening op training zie je zijn hand. Uren per week worden besteed aan de reconversie van defensie naar aanval. Het handelsmerk van Oostende, maar ook dat van Vanderhaeghe.

De 46-jarige coach predikt verticaal voetbal. Niet te veel breien op het middenveld, maar proberen de flankaanvallers te bereiken om van daaruit de middenvelders tijd te geven te infiltreren. Modern voetbal van de bovenste plank. Tactisch en qua intelligentie lijkt Vanderhaeghe binnen afzienbare tijd dan ook klaar voor een Belgische topclub.

Al zal hij zelf maar al te graag benadrukken dat hij goed zit in Oostende. Het vertrouwen van de club in hem is enorm en hij heeft een voorzitter en technisch directeur (Coucke en Devroe) die dezelfde visie uitdragen. Oostende recruteert in functie van het systeem dat Vanderhaeghe wil spelen. Met veel snelle, technische flankaanvallers en uitvoetballende verdedigers.

Het enige waar Vanderhaeghe nog aan zal moeten werken, is zijn communicatie naar de buitenwereld toe. Vanderhaeghe is een flapuit en zegt wat er op zijn hart ligt. Maar sommige zaken worden bij Oostende minder onder de loep genomen dan bij pakweg Anderlecht. Vraag het maar aan René Weiler. Als hij zich straks rijp acht voor de volgende stap, is dat nog zijn enige werkpunt.

Want hij heeft een duidelijke boodschap met het voetbal dat hij serveert. Oostende is één van die ploegen waar de hand van de coach duidelijk zichtbaar is, net zoals dat bij Charleroi het geval is.

Johan Walckiers